De kust van Zuid-Australië is het territorium van de witte haai die gemiddeld tussen de drie en vijf meter lang wordt. Hij staat bekend als agressief, maar is niet zo agressief als velen denken en bijvoorbeeld in de film ‘Jaws’ wordt geschetst. Sinds kort volg ik op Facebook ‘Shark Watch South Australia’ waar wordt gemeld wanneer er haaien worden gesignaleerd in Zuid-Australië. Dit gebeurt elke dag. Toch zijn er in heel Australië in 2017 ‘maar’ 19 aanvallen van de witte haai op mensen geregistreerd, waarvan er ‘slechts’ één fataal was.

Ik ben me hier in Zuid-Australië echter altijd erg bewust geweest van de mogelijke aanwezigheid van deze enorme beesten. Ik denk eigenlijk dat ik hier geen duik heb gemaakt zonder dat ze in mijn gedachten waren. Tot nu toe lijken het echter alleen de witte haaien te zijn die mij angst aanjagen. Tijdens verschillende duiken in Egypte, de oostkust van Australië en Fiji heb ik frequent haaien gezien zonder dat mijn hartslag maar iets omhoog ging. Zelfs bij het snorkelen met zeehonden (een belangrijke voedingsbron voor haaien) in een gebied aan de zuidoost kust waar volgens de gids wel haaien maar geen witte haaien voorkwamen, was ik volledig op mijn gemak.

Het afgelopen weekeinde hebben we bij een nabij gelegen rif (Port Noarlunga) gesnorkeld. Dit rif ligt aan het eind van een pier en strekt zich vanuit daar naar links en rechts uit. We hadden er dus voor kunnen kiezen om naar het eind van de pier te lopen en vanaf daar te gaan snorkelen. In plaats daarvan hadden we echter het plan opgevat om van het strand naar het rif te zwemmen, waardoor we een heel stuk diep water moesten overbruggen. Ik heb mijn angsten wijselijk voor me gehouden maar kreeg het toch wel erg benauwd toen miss L in dit diepe gedeelte, met haar zwarte shirtje begon te duiken en koprollen te maken. Ik kon de gelijkenis met een zeehond niet uit mijn hoofd zetten. Ik was dan ook zeer opgelucht toen we bij het rif waren, waar het ondieper was en veel andere snorkellaars (lees voedingsbronnen ;)) waren.

Gelukkig weerhoudt de angst voor de witte haai mij er niet van om van de oceaan te genieten. Toch kon ik het afgelopen zondag toen we naar het strand gingen niet laten om Facebook te checken op eventuele meldingen. De afwezigheid hiervan en de frequente aanwezigheid van een vliegtuigje waarmee de kustlijn van Adelaide wordt gecheckt op haaien was geruststellend. Tenminste… als je niet bedenkt hoe snel haaien kunnen zwemmen (snelheden tot 50 km/uur) en hoe groot de kans dus is dat een haai niet wordt gespot. Mr B zegt echter altijd dat je wel heel ‘unlucky’ moet zijn als je door een haai wordt gegrepen, iets waar ik het wel mee eens moet zijn als je naar de cijfers kijkt. En Miss L…. die maakt zich überhaupt niet druk over de eventuele aanwezigheid van haaien. De enige emotie die ze tot nu toe heeft getoond na het bediscussiëren van haaien in het water was verbazing toen ze hoorde dat je ‘zelfs’ in het ondiepe niet kan zwemmen als er een haai in de buurt is. Houden zo….

Tanja